Łagwy

Średniowieczna wieś polska powstała około 1393 roku, wzmiankowana jako Lagwi. Dzisiejsza nazwa datuje się od 1841 roku. Nazwa oznacza teren nisko położony, w niecce, w zagłębieniu. Inne znaczenie tego słowa to nagromadzenie wody w dolinie, jamie bądź morzu.
W okresie międzywojennym jako dominium Wojnowic wraz z Dakowami Mokrymi i Uścięcicami należała do Karola Mielżyńskiego. Właściciel wsi wybudował 4 - klasową szkołę powszechną. W 1938 roku folwark w Łagwach wraz z zabudowaniami został rozparcelowany wśród miejscowych rolników. Na początku XX w. osada liczyła 349 mieszkańców narodowości polskiej. Łagwy chlubią się kapliczką z gipsową figurą Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej. Powstała po roku 1920 z fundacji Jana Miodowicza, zapewne w dowód wdzięczności za odzyskanie niepodległości. Uległa zniszczeniu w roku 1940. W roku 1996 ze składek rodzin najbliżej mieszkających odnowiono obiekt.

Kolejnym zabytkiem Łagiew jest postać św. Wawrzyńca lub Floriana. Ustawiony w Łagwach święty znak z wizerunkiem patrona, który bronić miał mieszkańców wsi od ognia, był swoistym aktem oddania wsi w opiekę.