Dakowy Mokre

Jedna ze starszych wsi polskich. Pojawia się jako DAKOWY MOKRE już w 1401 roku. Po licznych zmianach dotyczących pisowni jej dzisiejsza nazwa ukształtowała się w 1921 roku.

Pierwsze wzmianki o wiosce Dakowo pochodzą z 1399 roku i dotyczą sporu o tutejszy młyn. Do XVII wieku miejscowość należała do rodu Opalińskich, w drugiej połowie XVIII stulecia stała się własnością Raczyńskich, później w 1873 roku trafiła w ręce rodu Potockich. Ostatnimi właścicielami Daków Mokrych była rodzina Mielżyńskich. Od 1932 roku do wybuchu II wojny światowej właścicielką posiadłości była Aniela z Mielżyńskich. Po zakończeniu wojny park i dwór przeszedł we władanie Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej. Obecnie stanowi własność prywatną.

W Dakowach znajduje się zespół pałacowo-dworski wybudowany około 1880 roku. Teren wokół pałacu jest pozostałością po istniejącym tutaj parku krajobrazowym (pow. 3,05 ha), z zachowanymi resztkami alei grabowej. W latach 1912 - 1913 rozbudowany o piętrowe skrzydła. Po obu stronach pałacu znajdują się kolumnowe ganki: od północy półkolisty, od południa kwadratowy.

Po północnej stronie pałacu znajdują się zabudowania folwarku (kuźnia, stajnia i dwie obory).

Kościół parafialny w Dakowych Mokrych wybudował w roku 1401 Tycz Bar ówczesny właściciel Opalenicy. Kościół został wybudowany z drewna i istniał w takiej formie do przełomu XVI i XVII wieku, kiedy to konstrukcja drewniana została rozebrana i wybudowano kościół murowany. Inicjatorem budowy była Małgorzata Chociszewska. Kościół pod wezwaniem św. Katarzyny konsekrował w 1640 biskup poznański Jakub Dziaduski. Budynek kościoła, jaki przetrwał do dzisiejszego dnia, to projekt neoromański autorstwa Heliodora Matejki. Budowla powstała na miejscu poprzedniego rozebranego kościoła w latach 1901 - 1904. Okolice Daków to miejsce wielu archeologicznych znalezisk, tu znaleziono pozostałości z epoki neolitu, kultury pucharów lejkowatych, fragmenty naczyń i narzędzi glinianych. W odległości około 1 km na północ od wsi znajdują się pozostałości grodziska pierścieniowatego z VII-IX w. Należał do tzw. kompleksu poznańskiego - pasu grodów rozciągających się od Poznania na zachód aż po rzekę Mogilnicę i na północ aż po zakręt Warty.

Tereny szkoły podstawowej w Dakowach.

Boisko sportowe.